Fjalori i Zoologjise – Fjalor Zoologjik

GJAKFTOHTË

Që ka gjak të ftohtë, që i ndryshon temperatura e trupit sipas mjedisit ku jeton.

GJAKPIRËS

Kafshë a kandërr që ushqehet duke thithur gjak.

GJAKPIRËS

Që ushqehet duke thithur gjak. Kafshë gjakpirëse. Insekt gjakpirës.

GJANËS

Peshk me trup të gjatë e të shtypur, me kurriz në ngjyrë të trëndafiltë e me anët si të argjendta.

GJARPËR

Zvarranik pa këmbë, me trup të gjatë, të lakueshëm e dredhues, me lëkurë me luspa, që ka dhëmbë me helm ose që i mbështillet gjahut rretheqark dhe e shtrëngon. Gjarpër i madh (i gjatë). Gjarpër helmues. Gjarpër i verbër. Gjarpër me pika. Gjarpër uji (deti). Gjarpër guri. Gjarpër me syze (me gjyzlykë) kobra. Gjarpër me zile gjarpër helmues, që ka në fund të bishtit një hapësirë konike, me të cilën bën një zhurmë tingëlluese. Lëkurë gjarpri. Helmi i gjarprit.

GJASHTËKËMBËSH

Kandërr me gjashtë këmbë ose me tre çifte këmbësh.

GJEL

Mashkulli i pulës, këndes.

GJEL DETI

Mashkulli i pulës së detit; gjeldet, misërok.

GJEL I EGËR

Shpend i madh i ngjashëm me këndesin, me pendë të zeza, me zë të çjerrë, që rron nëpër pyje; gjelegër.

GJEL UJËS

Shpend i egër me trup të madh, me qafë të gjatë, me pendë si të murrme, që rron nëpër ujëra.

GJELAC

1. Shpend i egër me pendë të zeza, të kuqe e të bardha, që jeton buzë ujërave.

2. Qukapik.

GJELAMAN

Flutur me trup në ngjyrë të gjelbër të errët e me vija të verdha, me krahë të mëdhenj e të zgjatur si bisht dallëndysheje, që dëmton gjethet e pemëve frutore.

GJELAZEZ

Shpend i egër me trup të gjatë, me pendë të zeza, që ushqehet me peshq.

GJELBËRUSHE

Zog pak më i madh se trumcaku, me pupla të gjelbra në të verdheme, që nuk shtegton.

GJELDET

Gjel deti.

GJELDETËS

Gjel deti.

GJELE

Gjelëz.

GJELEGËR

Gjel i egër.

GJELËZ

Shpend i egër uji sa një pëllumb, me sqep të gjatë e të verdhë, me pendë të zeza e me majat e krahëve të bardha.

GJELUJËS

Gjel ujës.

GJEMB

Flutura e gjembave, lloj fluture dëmtuese, vemjet e së cilës janë të përhimëta, me dy vija anësore të verdha dhe me gjemba të verdhë ose kafe.

GJEMBAÇ

Iriq.

GJER

Brejtës i vogël pylli, me qime të dendura e të buta në ngjyrë të përhime, me bisht të gjatë e si furçë, që e kalon dimrin në gjumë. Strofka e gjerit. Lëkura e gjerit.

GJERAK

Mashkulli i gjeraqinës, petrit.

GJERAQINË

Shpend i madh grabitqar, me pendë të larme, me krahë të gjatë dhe me kthetra; petrit.

GJERORE

Femra e gjerit.

GJETULL

Shigjetull.

GJETHENGRËNËS

Që ha gjethet, që ushqehet me gjethet e bimëve. Krimb (brumbull) gjethengrënës. Vemje gjethengrënëse.

GJILPËRËZ

Peshk deti me trup të hollë e të gjatë si ngjalë, bistër.

GJINATORE

Kandërr e ngjashme me arëzën, me ngjyrë të verdhë, me këmbë të gjata, e cila mbledh deltinën në lëmshe të vegjël.

GJINKALLË

Kandërr me ngjyrë të murrme, me kokë të gjerë e të shtypur, me sy të dalë e me krahë të mëdhenj e të tejdukshëm, që lëshon në vapë një zë të zgjatur e gumëzhitës; cinxër.

GJINOKUQ

Gushëkuq.

GJIRAFË

Kafshë gjitare përtypëse dythundrake, me trup të madh, me qafë e me këmbë shumë të gjata, me qime të verdha në të kuqe e me njolla të mëdha të murrme, që jeton në Afrikë.

GJITAR

Kafshët kërbishtore më të larta, që kanë gjak të kuq e të ngrohtë, mushkëri për të marrë frymë etj. dhe që bëjnë të vegjël, të cilët i ushqen femra me qumështin e vet; sisor. Klasa e gjitarëve.

GJON

Shpend grabitqar me pendë të murrme, pak më i vogël se kukuvajka, që këndon natën në verë, qokth. Zëri i gjonit. Këndon gjoni.

GJONTH

Morri i pemëve. Gjethe me gjontha.

GJUHCË

Peshk i vogël i ujërave të ëmbla, me mish të shijshëm, që zakonisht përdoret i tymosur ose i konservuar.

GJUHËZ

Peshk i ujërave të kripura me trup petashuq si gjuhë, me të dy sytë në njërën anë, me ngjyrë të murrme, me mish të shijshëm e pa hala; shojzë deti. Gjuhëza e detit.

GJYSMAMI

1. Cinxami, çerr, ferrak.

2. Lakuriqësi i natës.

GJYSMAZOG

Cinxami, çerr, ferrak.

GJYSMËFLATRORË

Rend kandrrash me dy palë krahë, prej të cilëve, zakonisht, dy të përparmit janë të brirtë.

 

Fjalori i Zoologjise – Fjalor Zoologjik