Fjalori i Zoologjise – Fjalor Zoologjik

TAKLLORE

Qukapiku, pikthi; femra e qukapikut.

TAMBLUC

Lloj hardhuce e vogël, me kokë të madhe, me sy të mëdhenj e me këmbë të shkurtra, që rri nëpër mure e në faqet e shkëmbinjve.

TARTABIQE

Kandërr vogël me trup të rrumbullakët e të shtypur, me ngjyrë vishnje të errët e me një erë të rëndë, që jeton si parazit në banesa, nëpër plasat a vrimat e mureve, të dërrasave, të shtretërve etj. ose në vende të errëta dhe që u thith njerëzve gjakun kur flenë; çimkë.

TENJË

Flutur me madhësi e ngjyra të ndryshme, që e ka larvën si vemje të hollë dhe që bren e dëmton shumë bimët ose ushqehet me dyllin e bletëve, me miell etj.Tenja e patates (e hardhisë). Tenja e ullirit. Tenja e drithit. Tenja e lakrës. Tenja e qepës. Tenja e miellit (e hambarit). Tenja e dyllit.

TERMITE

Miza të mëdha si milingona, me trupin të mbuluar me një cipë, që rrojnë bashkë në vende të nxehta dhe ndërtojnë fole zakonisht nëpër drurë.

TETËKËMBËSH

Butak deti pa guaskë, me trup të mbledhur si qeskë, të butë e pa hala, me tetë krahë, me ventuza e me dy sy të mëdhenj, që lëshon një lëng të zi për t’u mbrojtur; likurishtë, oktapod.

TIGËR

Kafshë e madhe grabitqare e familjes së maceve, me trup të gjatë e të mbuluar me qime të verdha në të kuqe, me breza të zinj për së gjeri dhe me bisht të gjatë, që jeton në Azi

TOJË

Kurrillë. Tufë tojash. Fluturimi i tojave.

TON

Peshk i madh grabitqar, deri në pesë metra i gjatë e me peshë deri në pesëqind kilogramë, me kurriz në ngjyrë blu të errët e me bark pulla -pulla, që rron zakonisht në detet e ngrohta. Gjuetia e tonit. Konserva toni.

TRINGEC

Trishtil.

TROFTË

Peshk grabitqar i ujërave të ëmbla, me trup të gjatë e me dy fletë në shpinë, me gojë të madhe e me nofulla të forta, që e ka mishin zakonisht pak si të kuqërremtë dhe shumë të shijshëm; koran. Trofta pikaloshe. Troftë liqeni (lumi). Trofta e malit. Gjuetia e troftave

TRUMCAK

Harabel. Trumcaku i zakonshëm. Trumcaku i livadheve. Cicërima e trumcakut. Tufë trumcakësh. Sa një trumcak.

TUNDUBISHTJE

Bishtatundës.

TURTULL

Zog shtegtar, më i vogël se pëllumbi, me kokë të vogël, me bisht të gjatë e me pendë të përhime, që jeton nëpër pyje e që këndon bukur. Mish turtulli.

TUSHË

Lloj mëllenje, me sqep të drejtë të shtypur e të verdhë, me pupla të zeza e me lara të bardha në krahët, në bark dhe nën bisht që jeton në tufë. Tushë mali lloj mëllenje me pupla të përhime që rron më shumë në male.

THËLLËZË

og i madh sa një pëllumb, zakonisht me ngjyrë të murrmenë të përhime me sqep të kuq, që jeton në tufa fushave e maleve dhe që këndon bukur.

THITHAK

Thimthi i kandrrave. Thithaku i bletës.

THITHËLOPË

Një lloj bretkose e madhe, me lëkurë të gjelbër e tërë rrudha, e cila jeton në ujë vetëm gjatë kohës së shumëzimit dhe për të cilën besohej se i ngjitej lopës në sisë e ia thithte qumështin.

THIUL

Një lloj rose e egër, me kokë të madhe e me qafë të trashë.

THJESHTË

Kafshët e thjeshta, kafshë që i përkasin një faze të ulët të zhvillimit biologjik.

THNEGËL

Milingonë, mizë përdhese, mizë dheu.

THUMBUES

Rendi i kandrrave që kanë thumb.

THUMBVERDHË

1. Sqepverdhë.

2. THUMBVERDHË, Mëllenjë thumbverdhë.

THUNDRAK

Që ka thundër. Kafshë thundrake. Rend gjitarësh, ku hyjnë kafshë me trup të madh si kali, gomari, kau, delja etj., që kanë thundra në fund të këmbëve. Rendi i thundrakëve.

THUNDROR

Thundrak. Kafshë thundrore.

 

Fjalori i Zoologjise – Fjalor Zoologjik