Një plak nëntëdhjetë vjeç po mbillte një rrënjë ulliri. Një mbret që po kalonte aty pranë, u çudit nga kjo punë dhe e pyet plakun:

– Kur ke shpresë të të japë pemë ky dru që po mbjell?

– Pas tridhjetë vjetësh, – i tha plaku.

– Po mos vallë ke shpresë ti të rrosh dhe tridhjetë vjet që të hash pemë nga ky? – i tha mbreti.

– Jo, – iu përgjegj plaku, – po mbollën të tjerët, hëngra unë, tani mbjell unë të hanë të tjerët.

MBOLLËN TË TJERËT, HA TI

SAMI  FRASHËRI