Fjalori i Dialektologjise

QENGJË
Zgjua bletësh.

QAS
E largoj dikë a diçka; e shtyj tutje diçka. I
qasen gurët. E qasëm gardhin nga muri.

QASEM
Largohem prej një vendi; mënjanohem; nuk i
dal përpara. U qas mënjanë. Qasu që këtej!

QASËT
Që është në një cep të futur ose në thellësi të një vendi,
i largët, i humbur; që ndodhet diku mënjanë, i fshehur.
Vend i qasët. Fshat i qasët. Shtëpi e qasët.

Fjalori i Dialektologjise

Fjalori i Dialektologjise

QAZ
Saç.

QEL
Qeros.

Qelan
Qeros.

QEP
Sqepi i një shpendi.

QEPOHEM
Shpohem me gjemb a me diçka tjetër me majë.

QEPOJ
Godit me diçka që është me majë a me thep; qëlloj. E
qepoi me shkop.

QEREÇ
Gëlqere. Gurë qereçi. E lyejnë shtëpinë me qereç.

QETE
Mace

QETHËM
I mjerë, i shkretë, i gjorë.

QËKURTHI
Qëkur

QIFT
Skifter.

QILAR
Kthinë e vogël në shtëpinë malësore, ku flenë
bashkëshortët. Shtrojnë qilarin. E futnin (e shtinin)
nusen në qilar.

QIT
Nis, filloj.

QUKË
Kukuvajkë.

QUMËSHT
Hirrë.

RANGË
Detyrë, barrë. I ngarkoi një rangë.

RE
1. Rrufe. I ra (e goditi) reja. Krisi (shtiu) reja. E vrau reja.
2. Fytyrë, pamje, çehre. Ka re të keqe.

RIGASH
Gjeldeti.

ROBI
Tërësia e njerëzve, njerëzit.

ROD
1. Gjini; fis. Rod i mirë (i keq). Vajzë rodi. Derë rodi. E
ka për rod. Rod pas rodi. Rodi i shqiptarit.
2. Lloj, farë. Rod misri. Rod gjarpri.

ROGOVECKË
Akace

ROMAN
Shulës

ROZË
1. Gdhe, nyjë (druri).
2. Njeri budalla, i trashë.

RUBË
Shami (zakonisht e zezë); shami e madhe koke. Rubë e
zezë (e bardhë). Rubë koke (dore). Rubë pëlhure
(mëndafshi). Vë (heq) rubën. E mbështolli me rubë.

RUSICA
1. Festë që kremtohet zakonisht nga gratë dhe fëmijët
njëzet e pesë ditë pas pashkëve (në disa vende ku
vepron kisha ortodokse). Dita e rusicave.
2. Kuleçtë e vegjël, që përgatiten për këtë festë.

RRAJZË
Glistër, krimb shiu.

RRANICË
Copë e madhe buke, mishi etj.; ngastër. Një rranicë
bukë (lakror, mish).

RRASHTË
Eshtër. Rrashta e kreut. Rrashta e breshkës
kafkulli, samari i breshkës.

RREK
Vonoj. Ia rreku borxhin.

RREKEM
Vonohem. Mos u rrek shumë, kthehu shpejt!

RREVË
Short. Shtiem rrevë kujt t’i bjerë.

RREZGË
Freri i rrushit, rruvan.

RREZIGALL
Arsenik; helm arseniku.

RRËNDON
Pret shumë, të grin (për briskun, thikën etj.). Ky brisk të rrëndon.

RROKME
1. Punë që e ndërmerr dikush për ta bërë.
2. Veprim që bën dikush pa i menduar pasojat ose për
të kënaqur dëshirat e rastit, aventurë. Jepet pas
rrokmesh. Nuk u përton rrokmeve.

RROPULLI
Frerët e mishit, frenjat.

Fjalori i Dialektologjise