Fjalori i Muzikës

D

DARABUK
Vegël muzikore në trajtën e një qypi me fund të hapur e
me grykë të gjerë, mbuluar me një lëkurë të nderë, së
cilës i bien me pëllëmbë. I bie darabukut.

DIAPAZON
1. Tërësia e tingujve të një vegle muzikore ose të zërit
nga më i ulëti deri te më i larti. Diapazon i gjerë (i
ngushtë). Diapazoni i zërit.
2. Vegël e vogël prej çeliku, në trajtën e potkoit e me
një dorezë, e cila kur e godasim jep tingullin e notës la.
Diapazon regjistrues. Tingëllimi i diapazonit.

DIEZ
Shenjë e veçantë që vihet para një note dhe që
tregon se zëri duhet ngritur një gjysmë toni më lart.

DIRIGJENT
Dirigjues. Dirigjenti i orkestrës (i korit). Shkopi i dirigjentit.

DIRIGJIM
Puna që bën dirigjuesi i një orkestre, kori etj;
mjeshtëria e dirigjuesit. Arti i dirigjimit. Mëson për dirigjim.

DIRIGJOJ
Drejtoj një orkestër, një kor ose dikë që këndon
a luan me vegël muzikorë në një shfaqje. Dirigjon
orkestrën (korin).

DIRIGJUES
Ai që drejton një orkestër, një kor ose dikë që
këndon a luan me vegël muzikore në një shfaqje.
Dirigjuesi i korit (i orkestrës).

DISONANCË
Tingëllim jo i harmonishëm i dy a me shumë
tingujve të njëkohshëm ose të njëpasnjëshëm, që të
vret veshin; grup tingujsh që nuk tingëllojnë bukur së
bashku; prishja e harmonisë së tingujve. Disonanca e
tingujve. Ka (bën) disonancë.

DO
Nota e parë e shkallës muzikore; shenja për këtë notë.
Nota do.

Fjalori i Muzikës – D

DORËS
Harku i lahutës.

DRAMATIK
Që ka një timbër pak të ashpër, që nuk është
lirik; i fortë, i fuqishëm (për zërin e këngëtarëve). Zë
dramatik. Tenor dramati

DUET
1. Pjesë muzikore për dy vegla ose për dy zëra, që
kanë vija melodike kryesisht me vete. Duet për piano
dhe violinë. Kënduan së bashku një duet.
2. Grup i përbërë prej dy muzikantësh ose prej dy
këngëtarësh. Këndon dueti.

Fjalori i Muzikës