Fjalori i Pasthirrmave

A
1. Përdoret për të shprehur habi kur ndodhemi papandehur
përpara një të papriture; ah. A, kush qenka!
2. Përdoret për të theksuar shprehjen e gëzimit të kënaqësisë, të
miratimit etj.; ah. A, sa e bukur qenka!
3. Përdoret kur shprehim zemërim, urrejtje, qortim, dhembje,
keqardhje etj.; ah.
A, sa më dhemb! A, në të zënça!
4. Përdoret për të shprehur mospërfillje, ironi, qesëndi ose
kundërshtim, pakënaqësi për dikë a diçka që nuk e miratojmë. A,
mos e pyeti. A, jo, nuk jam në një mendje me ty. A, këtë dashke ti!
5. Përdoret kur i drejtohemi një njeriu zakonisht të afërt a të
njohur, me fjalë a me shprehje që kanë ngjyrime emocionale.
Mirë, a derëbardhë! Ç`u bëre, a i vrarë!
Mirë, a të keqen nëna!
6. Përdoret kur kujtohemi papritur për diçka gjatë bisedës me
dikë; aha. A, po, m’u kujtua.

AFERIM
Të lumtë. Aferim të qoftë!

AH
1. Përdoret kur shprehim dhembje, pikëllim, dëshpërim etj. Ah, sa
me dhemb! Ah, ç`me gjeti!
2. Përdoret për të përforcuar shprehjen e kënaqësisë, të gëzimit,
të admirimit etj.; a. Ah, sa mirë! Ah, sa bukur! Ah, sa i lumtur jam!
3. Përdoret kur shprehim zemërim, kërcënim etj. ose frikë, habi;
a. Ah, sa me trembe! Ah, ti qenke! Ah, në të zënça!
4. Përdoret për të theksuar shprehjen e kundërshtimit, të
mospranimit. Ah, jo! Ah, gjer këtu!
5. Përdoret kur shprehim një mendim që na vjen papritur ose
diçka që na kujtohet aty për aty në bisedë e sipër; a. Ah, për pak
harrova! Ah, po, m`u kujtua.

AHA
1. Përdoret kur kujtohemi papritur për diçka ose kur duam të
tregojmë menjëherë se e kuptuam për se bëhet fjalë (gjatë
bisedës me dikë). Aha, me erdhi ndër mend! Aha, tani e kuptova!
2. Përdoret për të shprehur mospërfillje, dyshim a mosbesim;
ëhë. Aha, s’na doli gjë!
3. iron. Përdoret kur duam të theksojmë se është e pamundur të
kryhet diçka, se është e kotë të shpresosh për të arritur diçka.
Aha, nuk e arriti dot!

ALILLUJA
Pasthirrmë lavdëruese, që shqiptohej pas disa këngëve e
lutjeve sipas dogmës në shërbesat e krishtera.

ALO
Fjalë që shqiptojmë kur thërresim dikë ose kur na flet dikush në
telefon, për të treguar se po dëgjojmë.

ALLAH
Përdorej për të shprehur habi, çudi ose frikë, tmerr.

AMAN
1. Përdoret për të shprehur një lutje ose për të kërkuar falje a
mëshirë; të lutem. Aman, mos ma kujto! Aman, mos e qorto këtë
radhë! Aman, mos e godit!
2. Përdoret për të përforcuar shprehjen e pakënaqësisë për
diçka ose për qesëndi. Aman, sa i keq që është! E shau, po
aman se ç`e mori pastaj!

ANI
Përdoret në krye të vargjeve në këngët popullore si
thirrje dhe si mjet plotësues poetik, ashtu si edhe; hajde, hej, e
po. Ani mora rrugën, nëno, për në Pukë! Ani ç`paska qafën si
gastare!

BAH
Përdoret për të shprehur kundërshtim ose mosbesim për diçka
që nuk mund të bëhet a që nuk mund të jetë ashtu si thuhet;
përdoret për të shprehur habi. Bah, nuk bën! Bah, ç`janë ato që
thua! Bah, si fryn era!

BERIHA
Përdoret si thirrje për ndihmë në rast rreziku.

BOBO
1. Përdoret kur shprehim keqardhje, dhembje ose vuajtje për një
fatkeqësi; bubu, oh. Bobo, ç`e gjeti! Bobo, ç`u rrëzua! Bobo, i
shkreti ai!
2. Përdoret kur shprehim habi para një të papriture ose për diçka
jo të zakonshme; obobo. Bobo, sa thellë qenka! Bobo, sa shumë
male! Bobo, sa e paska kokën!
3. Përdoret kur shprehim shqetësim për diçka të papëlqyeshme
që mund të ndodhë, frikë para një rreziku etj.; obobo, bubu.
Bobo, kush i del atij përpara!
4. Përdoret kur shprehim mërzi ose kur nuk kemi dëshirë për të
bërë diçka. Bobo, kush ia hyn asaj pune.