RREGULLT
Që i ndryshojnë trajtat sipas disa rregullave të
caktuara pa përjashtime, që ndërtohet sipas një tipi të caktuar;
RRESHTOR
Që tregon vendin e sendeve në një renditje të
vijueshme gjatë numërimit. Numëror rreshtor.
RRETHANOR
Gjymtyrë e dytë e fjalisë, që tregon rrethanat në të cilat kryhet
veprimi; plotës rrethanor. Rrethanori i kohës (i vendit, i mënyrës…).
RRETHANOR
Që tregon rrethanat në të cilat kryhet veprimi, që luan
rolin e rrethanorit. Plotësi rrethanor. Fjali rrethanore.
Marrëdhënie rrethanore. Ndajfolje rrethanore.
RRETHIM
Mjedisi rrethues ose kushtet, në të cilat ndodhet dikush a
diçka. Rrethimi i fjalës, konteksti i fjalës.
RRËGJUAR
Që mezi shqiptohet, i dobësuar. Zanore e rrëgjuar.
Tingull i rrëgjuar.
RRËNJË
Pjesa kryesore e fjalës, që nuk mund të ndahet më tej
në pjesë përbërëse, që bart e ruan kuptimin themelor dhe që
shërben si bazë për të formuar fjalë të reja me anë
parashtesash, prapashtesash etj. Rrënjë emërore (foljore).
Rrënjë njërrokëshe (dyrrokëshe). Rrënja e përbashkët. Fjalë
të një rrënjë. I gjej rrënjën fjalës.
RRËNJOR
1. Rrënja e fjalës, temë rrënjore.
2. Që i përket rrënjës së fjalës, i rrënjës. Pjesa rrënjore
e fjalës. Rrokje (morfemë) rrënjore. Zanore
(bashkëtingëllore) rrënjore.
3. Që përbëhet vetëm nga rrënja (për fjalët); që i ka
fjalët të përbëra vetëm nga rrënja, pa ndajshtesa (për disa
gjuhë). Fjalë rrënjore. Gjuhë rrënjore.
RRJEDHIMOR
1. Që lidh një fjali të varur, e cila tregon rrjedhim a pasojë, me
një fjali drejtuese (për lidhëzat: aq sa, sa që, kështu që, sa etj.).
2. Që lidhet me lidhëza të tilla dhe tregon rrjedhimin a pasojën
e një veprimi (për fjalitë). Fjali rrjedhimore (p.sh. «Fliste me
zë aq të ulët, sa mezi dëgjohej»).
RRJEDHORE
Rasa rrjedhore. Rrjedhorja e shquar (e pashquar).
rasa e gjashtë e lakimit në gjuhën shqipe.
Trajtat e rrjedhores.
RROKJEFORMUES
Që shërben për të formuar rrokje, që formon rrokje. Tingull
rrokjeformues. Aftësi rrokjeformuese.
RROKJESOR
Që ka lidhje me rrokjen, që i përket rrokjes, i rrokjes; që
mbështetet te rrokja. Shkrim rrokjesor shkrim ku çdo rrokje
përfaqësohet vetëm nga një shenjë. Varg rrokjesor varg që
matet me numrin e rrokjeve (për ato gjuhë ku theksi bie
gjithmonë në një rrokje të caktuar të çdo fjale). Theks
rrokjesor.