Fjalori i veglave pajisjeve mjeteve aparaturave

HARKAVILE

Mjet për të zënë zogj e shpendë të egër, që bëhet me

një shufër të gjatë, e cila përkulet si hark dhe në krye ka

lakun; shkrehës. Laku i harkaviles. Harkavile për zogj

(për rosa). I zuri me harkavile

HEDHËSE

Mjet a vegël që shërben për të hedhur a për të

lëshuar diçka

HELIKOPTER

Mjet fluturues me motor, pa krahë,

me një helikë të madhe sipër dhe me një më të vogël në

bisht, që ulet e ngrihet nga toka pingul, pa pasur nevojë

për fushë të posaçme dhe që shërben për të udhëtuar

me të, për qëllime ushtarake etj

HELIOGRAF

1. Teleskop i fuqishëm me aparat të posaçëm për

të fotografuar Diellin

2. Aparat i posaçëm që mat zgjatjen e ndriçimit

diellor

3. Aparat për të dhënë sinjale me anë të dritës

HEKUR

Përdorëse prej metali, zakonisht e rëndë, që nxehet

me mënyra të ndryshme dhe shërben për të hekurosur

rrobat. Hekur me korrent (me prush). Hekur i

shkallëzuar

HALLAT

Vegël; mjet i thjeshtë pune, përdorëse. Hallatet e

punës. Hallatet e rrojës

HAPËSE

Vegël prej metali, me një thikë të kthyer a me një turjelë

të vogël, që përdoret për të hapur shishe, kuti teneqeje

etj.; mjet për të hapur diçka. Hapëse shishesh

(konservash). Hapëse zarfesh

HARK

Vegël e thjeshtë për të rrahur e për të lënurur leshin

HAVAN

1. Enë e thellë prej metali, prej druri etj., që shërben për

të shtypur në të me një shtypës gjëra të ngurta (si arra,

bajame, hudhra, kripë, piper etj.)

Havan tunxhi

(porcelani, qelqi). Havan druri (i drunjtë). Havani i

arrave (i piperit, i hudhrave, i orizit, i kripës). Havan

farmacie. Shtypësi (doreza, çoku, bishti) i havanit

2. Vegël për të grirë duhanin, çark duhani

HEDHËSE

Mjet a vegël që shërben për të hedhur a për të

lëshuar diçka. Hedhëse uji. Hedhëse qymyrguri

Hedhëse bombash bombahedhëse. Hedhëse

granatash granatahedhëse

HINKË

Enë e vogël në trajtën e konit e me gyp të hollë e të

gjatë në fund, që përdoret për të shtënë nëpërmjet saj

lëngje në shishe a në enë të tjera me grykë të ngushtë

Hinkë teneqeje (qelqi, plastmase). Hinka e rakisë (e

vajit). E shtie me hinkë

HUNDËZ

Rreth hekuri me thumba të gjatë ose shportë e vogël

prej teli, që u vihet kafshëve në gojë për të mos pirë

qumësht nga nënat, për të mos kullotur ose për të mos

kafshuar. Hundëza e viçit. Hundëza e kecit (e qengjit)

Hundëza e kaut (e buallit). Hundëza e qenit. I vë (i heq) hundëzën

 

Fjalori i veglave pajisjeve mjeteve aparaturave